پنات

پنات . [ پ ِ ] (اِخ ) رومیان به ارواح مردگان خویش مقام خدائی میدادند و آنان را لارس یا پناتس و یا مانس میگفتند و بدیشان طعام یا شراب تقدیم میکردند. (حواشی ترجمه ٔ تمدن قدیم تألیف فلسفی ). نام عمومی خدایان خانوادگی در نزد رومیان که به افتخار آنان آتش دائمی برمی افروختند. لارها (خدایان حامی خانواده ) در زمره ٔ پنات ها محسوب میشدند. در قاموس الاعلام ترکی آمده است : پنات ، یکی از ارباب انواع رومیان قدیم بنا بعقیده ٔ آنان پنات ها با دسته ٔ دیگر از ارباب انواع که موسوم به لار میباشند موکل و حافظ کسب و ثروت هستند نمونه ٔ کوچک این اصنام در خانه ٔ افراد اهالی یافت میشد.