پناه دادن

پناه دادن . [ پ َ دَ ] (مص مرکب ) زنهار دادن . در حمایت خویش گرفتن . پشتی کردن . اعاذه . ایواء. تاویة. تحصیه .صری . خفر؛ پناه دادن کسی را. (منتهی الارب ) . || پناه بردن : و چنانکه مرغ پناه به آشیان دهد ایشان پناه بذکر من دهند. (کیمیای سعادت ). متوجه مرد گشته برسیدند و پناه بدو دادند. (جهانگشای جوینی ).