پنج وقتلغتنامه دهخداپنج وقت .[ پ َ وَ ] (اِ مرکب ) اوقات خمسه ٔ نماز : خاقان اکبر آنکه دو عید است در سه بعدشش روز و پنج وقت ز چار اصل گوهرش .خاقانی .