پنج گنج

پنج گنج . [ پ َ گ َ ] (اِ مرکب ) کنایه از حواس خمسه است که سامعه و باصره و لامسه و ذائقه و شامه باشد. (برهان قاطع). حواس خمسه ، دیدن و شنیدن و بوئیدن و چشیدن و بسودن . || صلوات خمس را گویند که پنج وقت نماز باشد. (برهان قاطع). || (اِخ ) خمسه ٔ نظامی . (غیاث اللغات ). || پنج خزانه از جمله ٔ هشت گنج (؟) پرویز و آن این است : اول گنج بادآورد که آن را شایگان نیز گویند دوم گنج گاو،سوم گنج عروس ، چهارم گنج سوخته ، پنجم گنج شادآورد. (غیاث اللغات ). || نام کتاب حدائق البلاغة که در پنج حدیقه است تألیف میرشمس الدین محمد فقیر.