پنگیلغتنامه دهخداپنگی . [ پ ِ ] (اِ) فنجانی است که مقدار قسمت آب را مشخص کند. (حاشیه ٔ منتهی الارب در کلمه ٔ سمادیر) (منتهی الارب ). و آن شکسته ٔ پنگان است .