پهلوان بچه
لغتنامه دهخدا
پهلوان بچه . [ پ َ ل َ / ل ِ ب َچ ْ چ َ / چ ْ چ ِ ] (اِ مرکب ) پهلوان زاده . بچه ٔ پهلوان . کودک زورمند. پهلوان خردسال . بچه پهلوان (در تداول مردم قزوین ) :
یکی پهلوان بچه ٔ شیردل
نماید بدین کودکی چیردل .
پس از باره رودابه آواز داد
که ای پهلوان بچه ٔ گردزاد.
|| نوچه .
یکی پهلوان بچه ٔ شیردل
نماید بدین کودکی چیردل .
فردوسی .
پس از باره رودابه آواز داد
که ای پهلوان بچه ٔ گردزاد.
فردوسی .
|| نوچه .