پهلوگذارلغتنامه دهخداپهلوگذار. [ پ َ گ ُ ] (نف مرکب ) که از پهلو بگذرد. که از پهلو تواند گذشت : زدندش یکی تیغ پهلو گذارکه از خون زمین گشت چون لاله زار.نظامی .