پهن برلغتنامه دهخداپهن بر. [ پ َ ب َ ] (ص مرکب ) پهن اندام . پهن تن : صیادی سگی معلم داشت ، ازین پهن بری ، باریک ساقی . (سندبادنامه چ استانبول ص 200).
