پوزش آوردن

پوزش آوردن . [ زِ وَ دَ ] (مص مرکب ) پوزش کردن :
ز گفتار او پوزش آورد پیش
بپیچید از آن بیهده رای خویش .

فردوسی .

ز دیدار تو شرم دارم همی
بدین کرده ها پوزش آرم همی .

اسدی .

رجوع به پوزش شود.