پوست تخته

پوست تخته . [ ت َخ ْ ت َ / ت ِ ] (اِ مرکب ) تخته ٔ پوست . قطعه ٔ پوست . پوست تخت :
پادشاه ملک فقریم و قناعت رخت ماست
طاقی ما تاج ما و پوست تخته تخت ماست .

نصیرای بدخشانی .

بپوست تخته ٔ ابلق نشین چو درویشان
مخواه تخت منقش ز آبنوس و ز عاج .

سالک یزدی .