پژاگن

پژاگن . [ پ َ گ ِ ] (ص مرکب ) فژاگن . پژوین . ناشسته . آلوده به ریم . پلید. چرکن . زشت . دَنِس :
لطیف و جوانم چو گل در بهار
پژاگن نیم سالخورده نیم .

ابوشکور.

و رجوع به فژاگن شود.