پژپژ

پژپژ. [ پ ُ پ ُ ] (اِ صوت ) کلمه ای باشد که شبانان بز را بدان نوازش کنند و بسوی خود خوانند و آنرا پژپژی هم گویند. پچ پچ :
نشود دل بحرف قرآن بِه ْ
نشود بز به پژپژی فربه .

سنائی .

و رجوع به پج پج شود.