پیداوسی
لغت‌نامه دهخدا
پیداوسی . [ وَ / وِ ] (اِ) درمی که در زمان کیان رایج بوده ، و هر درمی به پنج دینار خرج میشده است . (برهان ) :
هزار و صد و شصت قنطار بود
درم بد کزو پنج دینار بود
که بر پهلوی موبد پارسی
همی نام بردش به پیداوسی .
نخستین صد و شصت پیداوسی
که پیداوسی خواندش پارسی .
پراکنده افکنده پیداوسی
همه چرم پیداوسی پارسی .
هزار و صد و شصت قنطار بود
درم بد کزو پنج دینار بود
که بر پهلوی موبد پارسی
همی نام بردش به پیداوسی .
فردوسی .
نخستین صد و شصت پیداوسی
که پیداوسی خواندش پارسی .
فردوسی .
پراکنده افکنده پیداوسی
همه چرم پیداوسی پارسی .
فردوسی .
