پیرایه بند
لغتنامه دهخدا
پیرایه بند. [ را ی َ / ی ِ ب َ] (نف مرکب ) که پیرایه بندد. پیرایشگر :
سیل در اقلیم ما پیرایه بند خانه است
رخنه مانند قفس آرایش کاشانه است .
سیل در اقلیم ما پیرایه بند خانه است
رخنه مانند قفس آرایش کاشانه است .
کلیم (از آنندراج ).