پیراییدنلغتنامه دهخداپیراییدن . [ دَ ] (مص ) پیراستن . پیرایستن . زینت دادن . پیراهیدن : تیر را تا نتراشی نشود راست همی سرو را تا که نپیرایی والا نشود.منوچهری .
