پیروزه پیکر
لغتنامه دهخدا
پیروزه پیکر. [ زَ / زِ پ َ / پ ِ ک َ ] (ص مرکب ) دارای پیکری از پیروزه ، یا برنگ پیروزه . دارای پیکری فیروزه ای .
- گنبد پیروزه پیکر ؛ مجازاً آسمان :
که کرد این گنبد پیروزه پیکر
چنین بی روزن و بی بام و بی در.
زود بینی چون بنات النعش کشتی سرنگون
گر روی بر باد این پیروزه پیکر بادبان .
- گنبد پیروزه پیکر ؛ مجازاً آسمان :
که کرد این گنبد پیروزه پیکر
چنین بی روزن و بی بام و بی در.
ناصرخسرو.
زود بینی چون بنات النعش کشتی سرنگون
گر روی بر باد این پیروزه پیکر بادبان .
خاقانی .