ترجمه مقاله

پیسه گاه

لغت‌نامه دهخدا

پیسه گاه . [ س َ ] (اِخ ) دهی جزء دهستان گسگرات بخش صومعه سرای شهرستان فومن . واقع در 23هزارگزی شمال باختری صومعه سرا. کنار شوسه ٔصومعه سرا به سیدشرفشاه . جلگه ، معتدل ، مرطوب . دارای 263 تن سکنه . گیلکی زبان . آب آن از رودخانه ٔ شاندرمن .محصول آن برنج و لبنیات . شغل اهالی زراعت و مکاری . راه آن مالرو است و به وسیله ٔ قایق به قراء کناره و بندر انزلی توان رفت . (فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4).
ترجمه مقاله