پیش دندان

پیش دندان . [ دَ ] (اِ مرکب ) دندان پیش . دندان مقدم بر دیگر دندانها. || طعام اندک که قبل از خوراک خورند. چیزی که نهار بدان شکنند. (غیاث ) :
هزار توبره بنگ و هزار قاص افیون
کم است بهر یکی لمحه پیش دندانش .

شفائی (از فرهنگ نظام ).

|| پیشخورد. (مجموعه ٔ مترادفات ص 8).