پیش میر
لغت‌نامه دهخدا
پیش میر. (نف مرکب ) که پیش میرد. که قبل از دیگری درگذرد و فوت کند :
بسوزد دل مادر پیش میر
که باشد جوان مرده و او مانده پیر.
|| پیش مرگ :
به هر کس مده بهر چون آب جوی
که تا پیش میرت شود هر سبوی .
بسوزد دل مادر پیش میر
که باشد جوان مرده و او مانده پیر.
نظامی .
|| پیش مرگ :
به هر کس مده بهر چون آب جوی
که تا پیش میرت شود هر سبوی .
نظامی .
