پیش انداز

پیش انداز. [ اَ ] (نف مرکب ) آنکه پیش اندازد. آنکه سبقت دهد. آنکه بجلو راند. || (اِمرکب ) دستار خوان . (آنندراج ). پارچه ای که در وقت طعام خوردن به روی زانو گسترانند. (ناظم الاطباء). || آنچه از مرصع و مروارید سازند و زنان از گردن آویزند و در پیش سینه قرار دهند. (از آنندراج ).