پیش خود

پیش خود. [ ش ِ خَودْ / خُدْ ](اِ مرکب ) از تلقاء نفس . || پیش خود برپاو خود برپا: خودسر و خودرأی . گویند اینهمه پیش خودبرپا مباش بسر خواهی افتاد. (آنندراج ) :
یار باید پند ناصح نشنود
سرو بالا پیش خود بر پای باش .

نعیمی گیلانی .

خودستا و خودپسند و خودسر و خودرا مشو
نیستی گر بنده ٔ خود پیش خود برپا مشو.

تأثیر.

بگذر از آئینه محو آن قد رعنا مباش
التفاتی هم بما کن پیش خود برپا مباش .

محمدسعید اشرف .