پیغله

پیغله . [ پ َ / پ ِ غ ُ ل َ/ ل ِ ] (اِ) کنج و گوشه ٔ خانه . (برهان ). بیغله . بیغوله . پیغوله . کنجی باشد از خانه . (صحاح الفرس ). گوشه بود یعنی زاویه . (فرهنگ اسدی نخجوانی ) :
کنم هرچه دارم بر ایشان یله
گزینم ز گیتی یکی پیغله .

فردوسی .

|| کنج و گوشه ٔ چشم . || بیراهه . مقابل راه . (از برهان ).