پیلدار
لغتنامه دهخدا
پیلدار. (نف مرکب ) دارنده ٔ فیل . || نگهبان فیل . هدایت کننده ٔ فیل درجنگ . دارنده ٔ فیل در رزم . ج ، پیلداران :
همه جنگ با پیلداران کنید
بر ایشان چنان تیر باران کنید.
همه جنگ با پیلداران کنید
بر ایشان چنان تیر باران کنید.
اسدی .