پیل پیلی خوردنلغتنامه دهخداپیل پیلی خوردن . [ خوَرْ / خُرْ دَ ] (مص مرکب ) (فعل اتباعی ) از هر سوی مایل بسقوط گردیدن هنگام رفتن ، چنانکه مستی طافح . چون مستان گاه رفتن گاهی بسویی و گاهی بدیگر سوی متمایل شدن . پیل پیلی رفتن .
