پیناره
لغتنامه دهخدا
پیناره . [ رَ ] (اِخ ) پینارا. نام قصبه ای باستانی است در خطه ٔ قدیمه ٔ لیکیا (لیکیه ) از آناطولی یعنی در جانب جنوب شرقی منتشا و امروز به صورت قریه ای است با نام مناره . گرداگرد آن ویرانه ها و پاره ای از آثار عتیقه ٔ زیبا دیده میشود. (قاموس الاعلام ترکی ).