پیوسته آمدنلغتنامه دهخداپیوسته آمدن . [ پ َ / پ ِ وَ ت َ / ت ِ م َ دَ ] (مص مرکب ) دائم آمدن . لاینقطع آمدن . || یک لخت و بی رخنه آمدن . || سرگرفتن . کرده شدن : این کاری بزرگ است که می پیوسته آید. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 211).
