پیچمان
لغت‌نامه دهخدا
پیچمان . [ چ ِ ] (اِمص ) پیچیدگی . (آنندراج ) :
تبارک اﷲ ازین گردش آفرین قلمت
که برده آب رخ پیچمان طره ٔ حور.
- خوش پیچمان ؛ با پیچیدگی زیبا :
تو گر خوش پیچمانی غارت دلها توانی کرد
چه مطلب همچو گل دستار اوغانی بسرپیچی .
تبارک اﷲ ازین گردش آفرین قلمت
که برده آب رخ پیچمان طره ٔ حور.
طالب آملی .
- خوش پیچمان ؛ با پیچیدگی زیبا :
تو گر خوش پیچمانی غارت دلها توانی کرد
چه مطلب همچو گل دستار اوغانی بسرپیچی .
زکی ندیم .
