پیکران درخش

پیکران درخش . [ پ َ / پ ِ ک َن ِ دِ رَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از ستاره های آسمانی باشد. (برهان ) صاحب انجمن آرا و هم صاحب آنندراج آرند که در فرهنگ جهانگیری و برهان بمعنی ستارگان آسمان آورده و خطاست ، در بای عربی نوشتن باید زیرا که بیکران درخش یعنی روشنائی بیکران و کنار. || صوفیه صورتهای روحانی را گویند. (برهان ).