پیکند

پیکند. [ ک َ ] (اِخ ) مقامی است از توران زمین . (برهان ). رجوع به بیکند و فهرست ولف شود:
ز دریای پیکند تا مرز تور
در آن بخش گیتی ز نزدیک و دور.

فردوسی .

کنون نام گندژ به پیکند گشت
زمانه پر از بند و اورند گشت .

فردوسی .