پی جوی

پی جوی . [ پ َ / پ ِ ] (نف مرکب ) پی جو. اثرجوی .
- پی جوی کسی یا چیزی شدن (عوام پی جور گویند) ؛ بجستجوی وی برخاستن ؛ تفتیش حال وی کردن . رجوع به پی جو شدن شود.