پی گردلغتنامه دهخداپی گرد. [ پ َ گ َ ] (نف مرکب ) کسی که در پی چیزی گردد. تعقیب کننده . || (مص مرکب مرخم ، اِمص مرکب ) پی گشت . گشتن در پی چیزی .