چارشنبه
لغتنامه دهخدا
چارشنبه . [ ش َ شَم ْ ب َ / ب ِ ] (اِ مرکب ) چهارشنبه . نام روز پنجم از هفته که بتازی اربعاء گویند. (ناظم الاطباء). نام روزی از روزهای هفته که بین سه شنبه و پنجشنبه است . اربعاء :
بشد چارشنبه هم از بامداد
بدین باغ کامروز باشیم شاد.
ستاره شمر گفت بهرام را
که در چارشنبه مزن گامرا.
چارشنبه که از شکوفه ٔ مهر
گشت پیروزه گون سواد سپهر.
بشد چارشنبه هم از بامداد
بدین باغ کامروز باشیم شاد.
فردوسی .
ستاره شمر گفت بهرام را
که در چارشنبه مزن گامرا.
فردوسی .
چارشنبه که از شکوفه ٔ مهر
گشت پیروزه گون سواد سپهر.
نظامی .