چارموجه

چارموجه . [ م َ ج َ / ج ِ] (اِ مرکب ) چهارموجه . چهارموج . چارموج . غرقاب . طوفان . بمعنی گرداب . (غیاث ). طوفان دریایی :
آید به چارموجه ٔ دریای حسن تو
لرزد به خود چو کشتی بی لنگر آینه .

صائب (از آنندراج ).

و رجوع به چارموج شود.