چاره شناختن
لغتنامه دهخدا
چاره شناختن . [ رَ ش ِ ت َ] (مص مرکب ) علاج شناختن . درمان دانستن :
میشد آن کس که چو او چاره ٔ کارم نشناخت
من همی دیدم و از کالبدم جان میرفت .
میشد آن کس که چو او چاره ٔ کارم نشناخت
من همی دیدم و از کالبدم جان میرفت .
؟ (از آنندراج ).
