چاره پردازلغتنامه دهخداچاره پرداز. [ رَ / رِ پ َ ] (نف مرکب ) چاره گر. علاج گر. کسی که علاج دردی یا اصلاح امری کند : جهان را در این آمدن راز بودکه شاه جهان چاره پرداز بود.نظامی .
