چاره شناس . [ رَ / رِ ش ِ ] (نف مرکب ) شناسنده ٔ چاره . علاج شناس . معالج . آنکه درمان و علاج دردی یا مرضی داند و شناسد : چون شد آن چاره جوی چاره شناس باز پس گشت با هزار سپاس . نظامی .

چاره شناس

چاره دان

چاره پرداز

چاره بردار

چاره پذیر

چاره ناپذیر

چاره سگال

چاره ور

چاره کردن

چاره اندیش

به تدریج ناپدید شدن

fiel emission scanning electron microscope

غوزک (پا و دست)

scabrescent

community chest

merely

لغت‌نامه دهخدا