چارگاه
لغتنامه دهخدا
چارگاه . (اِ مرکب ) چهارگاه . نام شعبه ای از موسیقی . (غیاث ). اصطلاحی در موسیقی . مقامی از موسیقی . اسم آهنگی از موسیقی . نام دستگاهی در موسیقی ایرانی . نام یکی از آهنگ های موسیقی ایران . || کنایه باشد ازکالبد عنصری که مرکب از اربعة عناصر است . (غیاث ).
