چالشگری

چالشگری . [ ل ِ گ َ ] (حامص مرکب ) جنگجویی . (ناظم الاطباء). مبارزطلبی . هماوردطلبی . رزم خواهی :
بچالشکری سوی او راند رخش
برابر سیه خنده زد چون درخش .

نظامی .

|| آرامش با زنان . هم خوابگی با جفت . و رجوع بچالشکر شود :
همه کارشان شرب و مالشگری
نگشته شبی گرد چالشگری .

نظامی .