چانه ٔ بیجا زدن
لغتنامه دهخدا
چانه ٔ بیجا زدن . [ ن َ / ن ِ ی ِ زَ دَ ] (مص مرکب ) سخن بیهوده گفتن . حرف مفت زدن . پرگوئی و پرچانگی کردن :
واعظاین سنت تحت الحنکت دانی چیست ؟
چانه بندیست که پر چانه ٔ بیجا نزنی .
|| اصرار بیهوده کردن . ابرام بیفایده کردن .
واعظاین سنت تحت الحنکت دانی چیست ؟
چانه بندیست که پر چانه ٔ بیجا نزنی .
تأثیر (از آنندراج ).
|| اصرار بیهوده کردن . ابرام بیفایده کردن .