چانگ نگان

چانگ نگان . [ ن ِ ] (اِخ ) نام شهری بوده است در کشور چین . فیروز (یا پیروز) پسر یزدگرد چون تازیان بر وی حمله بردند و او به چین پناهنده شد و در چین عنوان فرمانده قراولان دست راست را به وی دادند و از سرداران مستحفظ مخصوص امپراطور گردید، مدتها در این شهر متوقف بود و بسال 677 م . معبدی برای زردشتیان در این شهر ساخت که آن را «معبد ایران » نام نهاد و ظاهراً در همین سال در این شهر مرد. (از کتاب احوال و اشعار رودکی ج 1 ص 198) (از دیباچه ٔ مزدیسنا تألیف دکتر معین ).