چاهکانلغتنامه دهخداچاهکان . [ هََ ] (اِخ ) مؤلف مرآت البلدان نویسد «مزرعه ای است از مزارع قدیم النسق قاینات که هوایش ییلاقی و آبش از قنات است ». (از مرآت البلدان ج 4 ص 134).
