ترجمه مقاله

چاه ستاره جو

لغت‌نامه دهخدا

چاه ستاره جو. [ هَِ س ِ رَ /رِ ] (اِ مرکب ) نوعی از رصد است که به عمق شصت گز چاهی کاوند و بالای آن بامی برآرند شصت گز بلند و آن را مشبک ساخته نشینند و کیفیت نجوم و افلاک دریابند. (آنندراج ) (غیاث ). و این مرادف چاه زیچ باشد. (آنندراج ) : جدولش رصدبانان را از چاه ستاره جوی بی نیاز ساخته . طغرا (آنندراج ). رجوع به چاه زیچ شود.
ترجمه مقاله