چاه ارژنگ
لغتنامه دهخدا
چاه ارژنگ . [هَِ اَ ژَ ] (اِخ ) چاهی در توران زمین که افراسیاب بیژن را در آن چاه زندانی کرد. چاه بیژن :
به پیلان گردنکش آن سنگ را
که پوشد سر چاه ارژنگ را.
رجوع به ارژنگ و چه ارژنگ شود.
به پیلان گردنکش آن سنگ را
که پوشد سر چاه ارژنگ را.
فردوسی .
رجوع به ارژنگ و چه ارژنگ شود.