چاه بیجن
لغتنامه دهخدا
چاه بیجن . [ هَِ ج َ ] (اِخ ) نام چاهی که افراسیاب بیژن را در آن بند کرده بود. (آنندراج ). چاه ارژنگ . چاه بیژن :
این چاه بیجن است مسیحا خموش باش
چندان نشین که صبح برآید ز شام تو.
رجوع به چاه بوقیر و چاه بیژن شود.
این چاه بیجن است مسیحا خموش باش
چندان نشین که صبح برآید ز شام تو.
مسیح کاشی (از آنندراج ).
رجوع به چاه بوقیر و چاه بیژن شود.