چاکرپیشهلغتنامه دهخداچاکرپیشه . [ ک َ / ک ِ ش َ / ش ِ ] (ص مرکب ) نوکر باب . مستخدم . کسی که پیشه و حرفه وی نوکری و خدمتگاری منعمان و محتشمان باشد : چاکرپیشه را پیرایه ای بزرگتر راستی است . (تاریخ بیهقی ).
