چاکری کردنلغتنامه دهخداچاکری کردن . [ ک َ / ک ِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) نوکری کردن . خدمتگری کردن . ملازم خدمت کسی بودن یا شدن : نیرزد بخیل آنکه نامش بری و گر روزگارش کند چاکری .سعدی (از آنندراج ).