چاک ران

چاک ران . [ ک ِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه است از فرج .(آنندراج ) (غیاث ). فرج . (ناظم الاطباء) :
شکر گوئید ای سپاه و چاکران
رسته اید از شهوت و از چاک ران .

مولوی .

|| کنایه است از دبر. (آنندراج ) (غیاث ). دبر. (ناظم الاطبا).