چاگللغتنامه دهخداچاگل . [ گ َ ] (هندی ، اِ) لفظ هندی است بمعنی ابریق . (آنندراج ) : مهوشان چگل بفخر کشندچاگل من نیاید از عارم . ظهوری (از آنندراج ).و رجوع به چاکل شود.
