چرانیدن

چرانیدن . [ چ َ دَ ] (مص ) شبانی و چوپانی کردن . علف در علفزار بحیوانات خورانیدن . (ناظم الاطباء). چراندن . (فرهنگ نظام ). چراندن حیوانات علف خوار در مرتع یا بیابان . ستوران و چارپایان چرائی را در چراگاه چرا دادن . چارپایان علف خوار را به چرا بردن و آنها را در مرتع به چرا واداشتن . اِرعاء. اِرتاع . اِسامة. رَعی . (منتهی الارب ) : و گفتند ما را اجازه ده تا اینجا باشیم و آب خوریم و چارپایان را بچرانیم . (قصص الانبیاء ص 50). || علف مرتع را چراندن . سبزه و گیاه چراگاهی را بمصرف خوراک چارپایان رساندن . علفزاری را گذاشتن که ستوران چرنده علف آنرا بچرند. رجوع به چراندن شود.