چراگر. [ چ َ گ َ ](ص مرکب ) حیوانات چرنده را گویند. (برهان ) (انجمن آرا) (آنندراج ) (جهانگیری )(ناظم الاطباء). حیوان رهاکرده شده در چراگاه . (ناظم الاطباء). چرنده . چراکننده . جانور چرنده : گهی با چراگر چراگر شدی گهی با پرنده پرآور شدی . خواجو (از جهانگیری ).

چراگر

راتع

غزه

پِرِّنَّه و چِرِّنَّه

چِرِّنَّه و پِرِّنَّه

چرنده

مرتعی

مرج

چرندو

چرندگان

پرآور

رشوت خوار

بیگانه

ورق عوضی

neurophil

دکلوک

رابرت برنز

لغت‌نامه دهخدا